vrijdag 16 december 2011

Eindelijk... en met veel dankbaarheid!

Laat me jullie even meenemen in een frustrerend (kort, want anders lezen jullie het niet meer) verhaal over mij en manlief.

Manlief had ooit een oma die sokken voor hem breide. Een 4-tal jaar geleden begon ik wegens "professionele" reden (ik werk in een dagcentrum met mensen met een beperking en moest daar op mijn eerste dag het atelier "textiel" geven) met breien. Sindsdien heeft manlief de droom dat ik voor hem sokken zal breien.

Poging 1: wat zijn 4 naalden, in godsnaam???
Poging 2: ik verlies die naalden!!
Poging 3: ik verlies de steken!!
Poging 4-25: ik kan het niet!!!!

Maar sinds kort kwam daar verandering in. Ik surfte weer enkele blogs af, die ik nog steeds enorm bewonder. Plotseling zag ik dat er een naaiclubje bestaat in Waregem (ik ben afkomstig van die streken). Daarop zag ik een link naar de blog van EL*F. En daar... ja, lieve mensen, daar vond ik een volledige handleiding met foto's om sokken te breien.

Met een zeer klein hartje begon ik er aan, maar de uitleg was zo super goed dat ik niet kon falen!

Hier kan je haar blog bewonderen en daar is natuurlijk de handleiding van de sokken terug te vinden. EL*F, nogmaals een enorme dank je wel!

Met veel trots presenteer ik:





Zoals je kan zien op de laatste 2 foto's, moet ik nog een beetje oefenen. Maar! (jawel een grote maar!) Ik maakte de kousen met sokkenwol (4-draads, blijkbaar bestaat dat ook in 6-draads) en met bamboenaalden nr. 3. Nu ben ik begonnen aan een nieuw paar, zelfde soort sokkenwol, maar ander kleur, naald nr. 2 en gewone korte breinaalden. Het resultaat ziet er alvast veel belovend uit en manlief kijkt tevreden toe!

Warme groet,
Delphine

PS Op het volgende paar moeten jullie eventjes wachten, want manlief en ik vertrekken vannacht op snowboardvakantie. Maar de sokkenwol en naalden gaan mee :) Tot over een weekje!

PS2 Het zijn wel degelijk mijn benen die je ziet op foto 2, manlief heeft beenhaar :)